قوانین و آیین نامه داوری در ورزش پانکریشن
فصل اول – کلیات Referee Rules
1- ورزش پانکریشن بعنوان درگیری و زد و خورد دو ورزشکار با هدف پیروزی و غلبه یکی بر دیگری در چهارچوب قوانین موجود تعریف شده است.
2- به ورزشکاران اجازه استفاده از هر نوع ضربه با استفاده از اندامها و اعضای بالایی و پایینی و همچنین استفاده از سر داده میشود.
3- ضربهها باید در چهارچوب قوانین موجود باشند تا از جراحت و زخمی شدن جلوگیری بعمل آید.
4- هرگونه گرفتن بدن ورزشکار مقابل یا لباس او با استفاده از بازوها یا پاها و یا هر گونه سرنگونی حریف بر روی زمین در چهارچوب قوانین موجود مجاز است.
5- هر نوع تخریب روانی «جنگ عصبی» و هل دادن در چهار چوب قوانین موجود مجاز است.
فصل دوم – محوطه بازی
1- زمین بازی پالسترا Palestra نامیده میشود. به رنگ آبی آسمانی بوده و بایستی صاف و هموار و ایمن باشد. بعبارت دیگر باید از مواد نرم مقاوم پوشیده شده باشد تا از توقف حرکت کف پا جلوگیری بعمل آمده و سرنگونی «افتادنها» را تسهیل نماید.
2- پالسترا Palestra شکل دایرهای با قطر 10 متر میباشد. یک دایره هم مرکز به فاصله 1 متری از دایره محیطی به سمت داخل تشکیل میشود. این صفحه دایرهای تشکیل شده بایستی به رنگ سفید باشد.
3- در مرکز زمین دایرهای به قطر 3 متر علامت گذاری شده که بوسیله آن موقعیت اولیه داور وسط و ورزشکاران مشخص میشود.
4- پالسترا و محیط اطراف آن مطابق فصل 28 تنظیم میشود.
فصفصل سوم – لباس رسمی
1- ورزشکاران و مربیان بایستی لباسی را که مطابق با قوانین IFPA میباشد بپوشند.
2- کمیته برگزاری میتواند هر کس که مطابق قوانین عمل نمینماید را اخراج نماید.
فصفصل چهارم – مسابقات پانکریشن
1- مسابقات پانکریشن مبارزات تیمی یا انفرادی را در بر میگیرد:
ن نفرات انفرادی در دستههای کیلوئی که به تقابل های مبارزه ختم میشود تقسیم میشوند
j) ورزشکاران و تیمهایی که قبل از بازگشایی رسمی مسابقات در محل مسابقات حاضر نباشند از مسابقات کنار گذاشته خواهند شد.
2- اصطلاح مبارزه برای نامگذاری هر یک از مسابقات مبارزات تمی نیز بکار میرود.
a) اصطلاح مبارزه تیمی، تیم شرکت کننده را که تعداد نفرات ورزشکاران آن میتواند تا نفرات قابل توجهی بالا رود مشخص میسازد. تعداد نفرات مطابق با اعلامیه بازیها میباشد.
b) تیم برنده تیمی است که بیشتر حریفان را از پیش رو برداشته باشد.
c) شرکت کنندگان و اعضای یک تیم و فرم پرینت شده و کتبی شرکت کنندگان، نفرات ذخیره را نیز شامل میشود.
d) در زمان گره خوردن مسابقه و پس از اجرای قانون تساوی، داوران یکی از ورزشکاران را به عنوان برنده انتخاب میکنند تا فرد برنده در جدول بالا رود.
e) ترتیب ورزشکارانی که مبارزه خواهند کرد براساس مدارکی است که مربی یا نماینده هر تیم به منشی داده است و در طی مسابقه تغییر نخواهند کرد. ترتیب نقرات برای مبارزه بعدی با توجه به مدارکی که به منشی داده میشود میتواند تغییر نماید.
فصل پنجم- هیئت داوری
1- هیئت داوری برای هر مبارزه از یک داور وسط، چهار داور کنار(قاضی) و یک ناظر تشکیل میشود.
2- بکار گیری وقت نگهدارها و منشیها برای اجرای دقیق بازی بوده و تمام مواردی که برای آنها تعیین شده را انجام خواهند داد.
3- کمیته برگزاری، قوانین داوری و داوران /Hellenodikes، داوران کنار و وقت نگهدارها را معین میکنند.
فصل ششم- وزن کشی یا ترتیب وزنها
1- ترتیب دسته بندی و گروههای وزنی بوسیله اعلامیه مسابقات مشخص میشود.
2- فزونی یافتن بیش از دو واحد اعشاری در محدوده محاسبه شده گرمها به منزله خدشهدار شدن محدوده وزنی به حساب میآید. بعنوان مثال دستههای 90 کیلویی شامل وزن بدن از 90 کیلو تا 80 کیلو میباشد. ورزشکاری که وزن او 90کیلو و 100 گرم میباشد به منزله دارا بودن وزن غیر مجاز(بیشتر وزن مجاز) میباشد. ولی در ورزشکاری که دارای 79 کیلو و 999 گرم وزن میباشد در زیر وزن تعیین شده میباشد و هر دوی آنها از سریهای 90 کیلوییها حذف خواهند شد.
فصل هفتم-شرایط وزن کشی
1- افرادی که مسئول وزن کشی هستند کار خود را در روز مسابقه انجام میدهند و باید نیم ساعت قبل از شروع بازی کار خود را تمام کرده باشند. این زمان میتواند براساس تصمیم گمیته برگزاری مسابقات تغییر یابد.
2- ورزشکارانی که وزن شدهاند، فقط مجاز به پوشیدن لباس تعیین شده هستند.
3- وزن کشی بازیکنان تنها یکبار انجام میشود. ورزشکارانی که در حد مجاز نبوده در صورتیکه زمان تعیین شده سپری نشده باشد میتوانند دوباره وزن شوند.
4- ورزشکارانی که به علت کمبود یا ازدیاد وزن تعیین شده از دور مسابقات حذف میشوند در مبارزات شرکت نمیکنند و امتیاز مخصوص به آنها تعلق نمیگیرد.
5- زمان ویژه وزن کردن در اعلامیه یا بخشنامه مسابقات ذکر خواهد شد.
فصل هشتم – شرایط حضور ورزشکاران
1- ورزشکاران باید عضو فدراسیون ملی ثبت شده خود باشند.
2- ورزشکاران باید موارد و شرایط شرکت درمسابقات را که بوسیله هیئت اجرایی پانکریشن تصویب شده بپذیرند و رضایت خود را ثبت نمایند.
فصل نهم- امتیازات در پانکریشن – علائم و نشانه ها
1- مدت زمان مبارزه همزمان با اعلان بازیها مشخص میشود. کمیته مربوط میتواند بر طبق دلایل توجیه کننده مناسب مدت بازیها را کاهش دهد.
2- زمان یک مبارزه زمانیکه داور وسط واژه شروع را فریاد میکشد (Arxasthe) آغاز شده و هر زمان که او کلمه توقف (Pafsate) را فریاد بکشد متوقف خواهد شد.
3- نتیجه مسابقه به این صورت که کدام ورزشکار امتیاز بیشتری را کسب کرده یا زمانیکه ممنوعیتی توسط ورزشکار وجود دارد و یا نتیجه با واگذاری (تسلیم شدن) یا محرومیت و یا اخراج، تعیین میگردد.
4- ضربات مفید (موثر) و کارآمد(موثر تر) توسط یک یا دو امتیاز تعیین میشوند.
5- موارد زیر شامل ضربات دو امتیازی است:
a) موارد استفاده و استعمال فعال
b) زمان درست
c) فاصله صحیح
d) مراقبت و هوشیاری مداوم
6- زمانی که ضربات ضربهها در یکی از موارد فوق ضعیف تر باشد یک امتیاز داده میشود. در نتیجه ضربه یک امتیازی دقیقا تاثیر تکنیکهای دو امتیازی را ندارد. ولی بایستی حداقل موثر و تاثیر گذار باشد.
7- ضربات حتی اگر در یکی از موارد ذیل هم ضعیف تر باشد باز هم به ان 2 امتیاز تعلق میگیرد:
a) ضرباتی پیوسته و تقریبا همزمان باشد.
b) ضرباتی که پس از دفاع موثر اجرا شود.
c) ضرباتی که به موجب آن حریف سرنگون شود.
d) ضرباتی که پس از پشت کردن حریف اجرا شود.
8- ضربات پا به صورت حریف با 2 امتیاز مشخص میشوند. حتی اگر در یکی از موارد گفته شده بند 5 ضعیف تر باشد. در غیراینصورت به آن هیچ امتیازی تعلق نمیگیرد.
9- فشار و یا هل دادنها امتیازی در بر ندارد. ولی به عنوان روشی برای خنثی نمودن فنون و یا راهکاری برای خروج حریف از پالسترا قابل قبول و مجاز میباشد.
10- براندازی و سرنگونی با استفاده از تمامی اعضای بدن مجاز است و با 1، 2 یا 3 امتیاز مشخص میشوند.
11- یک سرنگونی کامل در طی یک حالت ایستاده (سرپا – آنو پانکریشن) با استفاده از بلند کردن بدن حریف و عبور از بالای سر خود 3 امتیاز در پی خواهد داشت.
12- یک سرنگونی خوب در طی حالت ایستاده و سرپا بطوری که با استفاده از اندام میانی خود حریف را سرنگون نماییم، با 2 امتیاز مشخص میشود. ولی اگر تکنیک موردنظر در موقعیت پایین تر و ضعیف تری بوده و با استفاده از پا و بطور ساده اجرا شود، تنها 1 امتیاز خواهد داشت.
13- فنی که در آن ورزشکار بدن حریف خود را با استفاده از بدن خود در یک مسیر موازی عبور میدهد(فن دیگری بکار نرفته باشد ـ عبور دادن Passing Over تشخیص داده میشود) و در یک موقعیت افقی Alindesse یا Kilissi یا پانکریشن پایین تر باشد 3 امتیاز دارد.
14- سرنگونی و به زمین انداختن زمانی کامل است که ورزشکار بر روی زمین افتاده باشد «فرود آمده باشد.»
15- سرنگونی در طی یک ضربه موثر یا ضربه در حال اجرا در لحظه نشان داده شدن علامت پایان بازی هم معتبر و دارای امتیاز است.
16- حمله موفق بعد از پایان مبارزه معتبر نیست. ولی میتواند تا حدودی حتی موجبات تنبیه فرد قانون شکن را نیز فراهم آورد.
17- هنگامی که ورزشکار خارج از زمین بازی قرار دارد ضربات دست و پا به حساب نیامده و ممکن است که به عنوان یک خطا به شمار آید.
18- تکنیکهای موفق ضربات بطور همزمان از دو طرف هیچ امتیازی در بر ندارد.
19- سرنگونی همزمان دو ورزشکار امتیازی در بر ندارد.
20- ضربات بر روی ران (thight) به استثنای Pternizein (ضربه زدن به حریف مقابل با استفاده از زانو) 1 امتیاز در بردارد. محدوده ساق پا یک هدف نبوده و به آن امتیازی داده نمیشود.
(فنونی که منجر به سرنگونی وافتادن حریف میشود مجاز است).
فصل دهم – معیارهای تصمیم گیری
1- زمانیکه ورزشکار از ادامه مبارزه منع میشود، همزمان با او حریف مقابلش به عنوان فرد پیروز اعلام میگردد.(بدون توجه به زمان و یا امتیازات احتمالی که به او داده شده است.)
2- ورزشکاری که بیشتر امتیازات را در زمان مقرر مبارزه بدست آورده به عنوان فرد پیروز اعلام میشود. مگر اینکه تبصره قبلی (1) بوجود آمده باشد.
3- اگر در پایان مبارزه گرهخوردگی یا تساوی ایجاد شود، نتیجه نهایی با استفاده از یک وقت اضافه یک دقیقهای در ادامه بازی مشخص میشود. ورزشکاری که اولین را کسب نموده و یا حریفش اولین اخطار را دریافت کند، بطور اتوماتیک فرد پیروز اعلام خواهد شد.
a) در موردی که وقت اضافه بدون یک پیروز باشد داور از قاضیان در مورد فرد پیروز نظرخواهی کرده و رأی آنها را میخواهد. تصمیم هیئت داوران تعیین کننده است.
(در صورت تساوی مجدد سبک ترین ورزشکار برنده خواهد بود).
فصل دهم – نواحی مجاز برای ضربه زدن و گرفتن
1- محلها و مناطقی که امتیاز دارند شامل موارد زیر میباشند:
a) سر b) صورت c)شکم d) دندهها e) سینه f) قسمت پشت بدن، از شانهها تا بالای کمر g) رانها.
2- ضربههای روی کتفها و ساقها امتیازی نخواهد داشت.
3- تمام سطح بدن ناحیه استفاده از ضربات دست بوده و اعتبار و امتیاز آن در فصل دوازدهم خواهد آمد.
فصل دوازدهم-رفتارهای ممنوع و غیر مجاز
1- گاز گرفتن و نیشگون گرفتن هر قسمتی از بدن ممنوع است.
2- هر نوع ضربه مماس با گردن، آلات تناسلی و پشت گردن مجاز نیست.
3- هر زمان که ورزشکار بنا به هر دلایلی به حریف پشت نمود برای زدن ضربه موثر (مطابق فصل 9، بندهای 5 و 6) تماس و ضربه به ستون مهرهها و کلیهها ممنوع بوده و مجاز نیست.
4- ضربه زدن به مفصلها مجاز نمیباشد.
5- حملات ضربهای با انگشتان بر روی صورت مجاز نیست.
6- تکنیکهای کنترل نشده بویژه آنهایی که عموماً با استفاده دست و پا برای ضربهزدن به سر حریف مقابل صورت میگیرد و از آن عبور میکند، حتی اگر امتیازی هم در بر نداشته باشد ممنوع بوده و مجاز نیست.
7- ضربات دست با استفاده کمتر از 3 انگشت مجاز نیست.
8- گرفتن پوست هر قسمت از بدن ممنوع میباشد.
9- فشار دادن بر روی آلت تناسلی مجاز نیست.
10- کشیدن موی سر، ریش، بینی، اندام تناسلی، گاز گرفتن و همچنین ضربه زدن بر سر قدغن میباشد. خفه کردن با انگشتان بر روی گردن و کوبیدن پا بر بدن حریف، زمانیکه بر روی زمین است، قدغن میباشد.
11- نگهداشتن حریف از پشت، و همزمان ضربه زدن به پشت وی توسط زانو قدغن میباشد.
12- حرکاتی همانند عقب نشینیهای پیوسته که مانع از ادامه مبارزه میباشد، ممنوع است.
13- ورزشکارانی که در وضعیت افقی و خوابیده میباشند، معمولا در این حالت قادر به اجرای فنون نمیباشند. در این صورت حرکات را متوقف و آنها را به وضعیت اولیه خود بازمیگردانیم. یعنی زمانی که کار مفیدی انجام نشود و فنی را نتوانند رد و بدل کنند، سرپا داده میشود.
14-خروج از زمین بازی قدغن است. خروج در وضعیت سرپا در حالتی که قسمتی از بدن ورزشکار دربیرون از خط اخطار قرارگیرد خروج محسوب نمیشود. در حالت ایستاده، خروج شامل زمانی است که تمام بدن حریف خارج از خط اخطار مشاهده شود.
15- تظاهر به صدمه دیدن ممنوع میباشد.
16- بی توجهی به نکات ایمنی، از جانب شخص ورزشکار به خود ممنوع میباشد.
17- استفاده از هر نوع وسیله اعم از باند، روغن به منظور پوشش بدن، بدون تأیید پزشک ممنوع است.
18- مربیان مجاز به استفاده از حرکات دست و پا و یا فریاد زدن و ترک صندلی در طول انجام بازی نمیباشند.
19- هرگونه رفتار غیر ورزشی یا عمل عمدی که میتواند باعث خدشه وارد آمدن به اصول جهانی ورزش شود. از سوی مدیران المپیک و سایرین و منع شده است. "Efagonizesthe"
20- هر رفتار نامناسب یا اعمال قدغن یک تیم، یکی از اعضا و یا یک نماینده از تیم و ...، نه تنها موجب محرومیت و یا اخراج فرد خاطی میگردد، بلکه باعث دادن اخطار به تمام عواملی که وی را پشتیبانی مینمایند نیز میشود.
فصل سیزدهم-جرام «اخطارها و انواع آن»
1- خطاها با توجه به نوع اشتباه از جانب بازیکنان به موارد زیر تقسیم میشود:
A)اولین اخطار – تذکر.
B) دومین اخطار ـ کسر یک امتیاز.
C) سومین اخطارـ کسر دو امتیاز.
D)چهارمین اخطارـ کسر امتیاز و بازنده.
E) محرومیت .
F) اخراج.
2- تشخیص نوع خطا توسط داور وسط تعیین میشود. اما این تصمیم گیری توسط داوران در صورتیکه لازم به مشورت باشد تصحیح میگردد.
3- با توجه به نوع خطا و رفتار غیر ورزشی در چهارچوب مقررات وضع شده که منجر به جریمه شدن میباشد ممکن است سریعا باعث کسر شدن دو امتیاز که در ماده 1 ذکر شده، شود. زمانیکه خطا با مقیاس ذکر شده برای انجام همان اشتباه باشد، حداقل جریمه به بازیکن باید داده شود.
a) داور وسط مجاز به تصمیم گیری شخصی بدون مشورت با داوران به منظور اخراج یا محرومیت بازیکنان نمیباشد.
4- اگر در آغاز بازی از انجام مبارزه خودداری شود نیتجه 20 بر صفر به نفع حریف مقابل و اگر در میان بازی بازیکن زمین را ترک کند نتیجه 10 بر صفر به نفع حریف واگذار میشود.
5- منع به ادامه مسابقه نتیجه را 20 بر صفر به نفع برنده در برداشته و جریمهها و ترک مسابقه، نتیجه 10 بر صفر را در پی خواهد داشت.
6- اخراج زمانی صورت میگیرد که قوانین ورزش پانکریشن بوسیله اجرای فعلی نادیده گرفته شده،خدشه دار شده ویا پایمال شده باشد و یا زمانیکه اصول ورزش و قوانین آن عمدی و آگاهانه صدمه دیده باشد.
میزان محرومیت و اخراج تنها بوسیله سازمان یا سازمانهای تابعه و یا از سوی فدراسیون بعد از تصمی گیری بین اعضای فدراسیون قابل مرتفع شدن میباشد.(در صورت رأی شورای انضباطی).
7- جرایم به عنوان منع شده تعریف گردیده و بصورت دستههای زیر میباشند:
a) خارج شدن
b) فنون خطرناک و یا رفتار غیر ورزشی
c) فقدان سلامتی و امنیت
فصل چهاردهم-ترک بازی، حوادث، آسیب دیدگی، پیروزی بدون نبرد
1- ترک بازی زمانی انجام میشود که ورزشکار یا ورزشکاران قادر به ادامه مسابقه نمیباشند و یا با توجه به دستور داور زمین را ترک کنند.
2- اگر هر دو حریف همزمان دچار آسیب دیدگی شوند، یا با توجه به آسیب دیدگی قبلی قادر به انجام مسابقه نباشند، برنده کسی است که در آن زمان امتیاز بیشتری داشته باشد.
A)اگر امتیازات مساوی باشد، داور وسط برنده نهایی را با مشورت داورها انتخاب میکنند.
B) ورزشکار آسیب دیدگی او توسط پزشک مربوطه تشخیص داده میشود، قادر به انجام ادامه مسابقه نمیباشد.
C) ورزشکاری که به علت آسیب دیدگی حریف یا محرومیت و یا اخراج حریف در بازی پیروز میشود، تا زمان تشخیص پزشک میتواند بازی را دنبال کند.
3- زمانی که یک ورزشکار مجروح شد داور مبارزه را متوقف نموده و پزشک را فرا میخواند. بعد از معاینه و تشخیص به ادامه مبارزه تصمیم نهایی برای ادامه مبارزه بسته به نظر داور و مشاوره او با قاضیان دارد.
این تصمیم نمیتواند مخالف نظر پزشک باشد مگر اینکه پزشک به دلیل جراحت جدی رأی به پایان مسابقه دهد.
4- هر ورزشکاری که به روی زمین افتاده یا صدمه دیده باشد بسته به خطای مقابلش و یا اشتباه خود، در صورت همزمان بودن فرمان توقف اگر در عرض 10 ثانیه سر پا نیایستد، تشخیص داده میشود که او قادر به ادامه مسابقه نبوده و بطور اتوماتیک از برنامه آن مبارزات حذف خواهد شد.
5- هر ورزشکاری که در اثر اشتباه خود یا حریف حتی بعد از کمکهای اولیه پزشکی خونریزی داشته باشد بدلیل جلوگیری از بیماریهای مسری از ادامه مبارزه منع میشود.
6- پیروزی بدون مبارزه به ورزشکاری داده میشود که حریف او خود را بعد از سه بار اعلام در طی یک دقیقه از سوی منشی به مبارزه نرسانده باشد.
فصل پانزدهم- حدود اختیارات هیئت قانونگذار (وظایف داوران و قاضیها و ناظران)
حرکات و وضعیتهای چوب داوری
ترجمه و تنظیم : آرش صابر translated&edit by Arash Saber
1- داور وسط
a) داور وسط مسئول اصلی مبارزه، زمین بازی و پیرامون آن است. وظیفه اصلی او شروع و خاتمه دادن به مبارزه و به همان اندازه حفظ سلامتی ورزشکاران با استفاده از مشاهده و نظارت، جریمه کردن، امتیاز دادن و امتیازات مربوط به حریم میباشد.
b) داور حق دارد در این موارد در مبارزه تداخل ایجاد نماید و آن را متوقف سازد:
i) برای جریمه یا مشاوره با هیئت ناظر
ii) بدلیل اینکه ورزشکاران با هم مبارزه نمیکنند.
iii) به دلیل جراحت یا آسیب دیدگی و یا خونریزی
iv) برای مرتب نمودن و یا تعویض لباس
C) ایجاد نظارت یا جریمه نمودن بوسیله داور بایستی در موارد زیر باشد وقتیکه:
i) یک یا هر دو ورزشکار در خارج از زمین بازی هستند.
ii) وقتیکه یک یا هر دو ورزشکار فن خطرناکی را اجرا نموده یا رفتار غیر ورزشی از خود بروز میدهند.
iii) زمانیکه یک یا هر دو ورزشکار نسبت به سلامتی خود بی تفاوت هستند.
iv) در موارد غیر قابل توجیه نبود و درگیری فیزیکی بین دو ورزشکار در طی موارد ایستاده و یا خوابیده.
v) وقتیکه یکی از اعضای نماینده تیم ورزشکار(مربی، حریف مقابل، خدمه های تیم و غیره) از خود در طی مبارزه رفتار غیر ورزشی و ناسال نشان داده، به استانداردهای اخلاقی و ارزشهای نیکخواهانه پانکریشن توهین نمایند.(Kalos Kagathos)
D)داور در موارد زیر مجبور به دخالت در مبارزه است:
i) در پایان وقت قانونی
ii) در هر یک از سوت زدنهای قاضیان و یا حتی ناظر در این مورد او به سمت فرد مسئول میرود تا از او دلیل توقف بازی را پرسیده و توضیح بخواهد او موارد را ارزیابی نموده و تصمیم میگیرد.
2- داور کنار
A)وظیفه اصلی داور کنار نظارت بر مبارزه و ثبت امتیازات ضربات براساس قضاوت خود میباشد و به همان اندازه ثبت امتیازاتی که از جرایم بوسیله داور داده شده است نیز میباشد.
B) داور کنار حق دارد با بلند کردن دست خود و یا حتی با استفاده از سوت زمانیکه او چیزی را مخالف با قوانین و یا در ارتباط با سلامت ورزشکاران تشخیص داد که از چشم داور وسط نیز دور مانده باشد، بازی را متوقف سازد. به هر صورت در هیچ موردی نباید این وقفه به قضاوت یا تصمیم گیریهای داور وسط ارتباط داشته باشد.
3- ناظر
a) ناظر قابلیتها و وظایف زیر را دارد:
i) کنترل کامل و نظارت Palestra و محیط پیرامون ان
ii) تأیید تصمیمات
iii) سنجش و ارزیابی عملکرد داور وسط و داوران کنار
iv) همچنین نظر خود را به داور وسط و داوران کنار زمانیکه از او خواسته شود ارائه میکند.
v) ناظر حق مداخله در مبارزه با بلند کردن دست و یا حتی با استفاده از سوت خود دارد، زمانیکه موردی بر خلاف قوانین بوده یا به سلامتی ورزشکاران مربوط شده که از چشم داور وسط دور مانده است. در هر صورت هیچ گاه نبایستی دخالت در مبارزه با تصمیمات و قضاوت داور ارتباط داشته باشد.
b) ناظر میتواند از داوران کنار یا کمیته داوران، جایگزینی داور را بخواهد. بعد از پایان مسابقه گزارشی را در مورد عملکرد هر یک از داوران وسط و یا داوران کنار به کمیته برگزاری ارائه مینماید.
فصل شانزدهم – کنترل و اداره مبارزه
1- عبارتها و حرکت چوب مسابقه که توسط داور وسط در طول مسابقه انجام میشود در بخش 26 توضیح داده خواهد شد. هر نظارت یا علامت خطا باید در زمان مناسب انجام گیرد.
2- برای نمایش تصمیمات اخذ شده، داور وسط چوب مخصوص را با دادن علائم مناسب و بدون هیچ صحبتی بکار میبرد.
3- داوران وسط و کنار درست پس از ادای احترام مخصوص، در موقعیتی که در بخش 27 توضیح داده خواهد شد، قرار میگیرند.
4- داور وسط برای فراخواندن ورزشکاران به مکانهای مناسب شروع مسابقه واژه Lavete thesis را دقیقاً بعد از مراسم معارفه استاندارد فریاد میزند.
5- بعد از اینکه ورزشکاران به یکدیگر سلام نمودند داور کلمه (آماده، شروع) Etimi-Arxasthe را فریاد زده و مبارزه را شروع مینماید.
6- داور وقتیکه بخواهد و یا مجبور شود مبارزه را متوقف سازد واژه (توقف) Pafsate را فریاد میزند و با دستور او ورزشکاران را در مکانهای آغازین خود قرار میدهد.
7- در موارد خروج:
a) در موقعیت عمودی یا ایستاده پانکریشن (Orthostadin) ورزشکاران در مرکز و در موقعیت آغازین خود قرار میگیرند.
b) در موقعیت افقی یا خوابیده پانکریشن (Kilissi یا Alindess) ورزشکاران در مرکز قرار گرفته، با ورزشکاری که در حدود خارج شدن قرار گرفته بر روی زانوها مینشیند و روی دستهای خود خم شده و تکیه میکند. ورزشکار بر روی زمین ایستاده بهمراه زانوی خود (زانویی که به سر حریف او نزدیکتر است) زمین را لمس کرده و بدن او به حالت عمودی در آمده به همراه دستهایش که پشت حریفی که در حال خارج شدن است را لمس میکند.
8- در موارد تاخیر زیاد در درگیری بین دو ورزشکار داور واژه Agonisthite به معنای مبارزه را فریاد میکشد. در موردی که تخطی یا بی توجهی نسبت به دستور او از جانب مسابقه دهندگان صورت میگیرد، جریمه رفتار غیر ورزشی یا تذکر داده میشود.
9- داور با چوب خود به ورزشکاری که مرتکب خطا شده علامت داده و همزمان فریاد میکشد بعنوان مثال خطای آبی (Kianous – Epikindioni)
10- در مورد چسبیدن دو ورزشکار داور حق دارد با چوب خود به ورزشکاری که در حال ارجای فن میباشد ضربه زده (Kentrizin) و همزمان فریاد بکشد (ایست، توقف) Pafsate تا آنها را از هم جدا کند.
11- اگر جریمه با یک امتیاز یا امتیازهایی همراه باشد، داور وسط امتیاز یا امتیازات را بعد از اعلام رای فرد خاطی به حریف مقابل میدهد(بعنوان مثال Kianous Epikindino/Lefkos ena simio)
(آبی: حرکت غیر ورزشی، سفید:یک امتیاز)
با تشکر از مهدی امید جعفری
دبیر کل سبک پانکریشن کشور
with many thanks to
Secretary General of I.R.Iran Pankration
اردوی فرهنگی ـ ورزشی پانکریشن استان آذربایجانشرقی شهریور ۱۳۸۲
East Azerbaijan Pankration athletical Camp sep 2003
کلاس مربیگری بین المللی تحت نظر قدراسیون جهانی پانکریشن و فدراسیون ورزشهای رزمی
ارومیه -۱۳۸۶
تورنومنت بین المللی پانکریشن - باکو آذر 1386 BAKU 2007 oct
هشتمین دوره مسابقات قهرمانی کشور پانکریشن اراک - مرداد 1387
I.R.IRAN - 8th National Pankration Championship 2008 Aug
جناب آقای اصغری ، معاونت محترم فدراسیون ورزشهای رزمی
اولین دوره مسابقات پانکریشن قهرمانی کشور تهران-دماوند ۱۳۸۱
Mr. N.Rashtbarzadeh Mr. Panagiotis Koutroumpas Mr. Arash Saber
فستیوال جهانی ورزشهای رزمی تهران - ۱۳۸۷
WORLD MARTIAL ARTS FESTIVAL 2008 Iran - Tehran